اورژانسی که وضعیتش اورژانسی است

“من به ندرت به اورژانس اجتماعی مراجعه می کردم و چندین بار با آنها تماس می گرفتم تا به Case مراجعه کنند ، که مربوط به چند سال پیش است. کیسم کودک آزاری بود. پدر بیماری روانی داشت و فرزندانش را کتک می زد. این را به یاد می آورم که با او تماس گرفتم. آنها نمی توانند کاری انجام دهند زیرا اورژانس اجتماعی قدرت اجرایی ندارد. اورژانس اجتماعی آمد و او با پدر بچه ها صحبت کرد و وقتی او رفت همه چیز بدتر شد. بدتر از قبل ، پدر شروع به دعوا و دعوا کرد. می دانید چه؟ اورژانس اجتماعی مانند یک خط ترسناک است. “دفعه بعد که پدر بچه ها مجدداً از کودک بدرفتاری کرد ، مادر بچه ها با من تماس گرفت و من نتوانستم کاری انجام دهم. من به او گفتم با اورژانس اجتماعی تماس بگیرید ، اما او گفت که زودتر تماس گرفته و هیچ تاثیری نداشته است. “

– بچه ها چی شد؟

– هیچ چیزی. پدر هر روز فرزندان خود را مورد آزار و اذیت قرار می داد تا جایی که کودکان نیز در یافتن اعصاب خود دچار مشکل می شدند و موهای آنها به صورت گروهی می ریخت. مادر بچه ها می خواست همسرش را در یکی از این مراکز روانپزشکی رها کند ، اما او به پول نیاز داشت و پول چندانی نداشت.

این چیزی است که سارا ، مرکز حفاظت از کودکان ، می گوید. او مددکار اجتماعی است و سالهاست در زمینه کاهش آسیب کار می کند. وی گفت: “اورژانس اجتماعی ، مانند بسیاری از برنامه های دیگر ، به درستی تعریف نشده است.” مجری قوی ندارد. “به عنوان مثال ، وقتی زنی که مورد خشونت خانگی قرار گرفته است با 123 تماس بگیرد ، اورژانس اجتماعی چه تغییری می تواند در وضعیت او ایجاد کند؟”

کسانی که دارای درمانگاه هایی برای کمک به کودکان کار یا کاهش آسیب های اجتماعی هستند معتقدند که وجود اورژانس اجتماعی در کشور ضروری است ، اما این اورژانس قدرت اجرایی کافی را ندارد.

23 سال از عمر اورژانس اجتماعی در ایران می گذرد و یکی از اهداف این اورژانس کمک به کاهش آسیب ها و دعاوی حقوقی است ، اما آیا فعالیت شما واقعاً م effectiveثر بوده است؟

اورژانس اجتماعی توسط سازمان بهزیستی از طریق مناقصه و قرارداد به بخش خصوصی تحویل داده می شود و به گفته مقامات برخی از کلینیک های خصوصی ، همه نمی توانند از این امتیاز برخوردار شوند زیرا یکی از پروژه های مراقبت های بهداشتی به نام “تپل” است. به البته کلینیک هایی که آن را تجربه کرده اند چندان راضی نبوده و ادعا کرده اند که هزینه های این کار زیاد است و در محاسبه مالیات و بیمه پرسنل سوددهی ندارند.

وی گفت: “این کارخانه 123 کودک کار را جمع آوری می کند و در سالهای اخیر اعلام کرده است که با کودکان بدرفتاری نمی کند و در نهایت آنها به مراکز تشخیص توزیع می شوند.” با این حال ، واضح است که اورژانس اجتماعی قدرت و قدرت اجرایی ندارد و به اندازه تجمع کودکان کار یا دیدن ماشین های آنها در شهر یا فرستادن افراد بی خانمان به پناهگاه م effectiveثر است ، اما هنگامی که زنی مورد خشونت خانگی قرار می گیرد ، حتی اگر او با 123 تماس می گیرد ، “قوه قضائیه درگیر بود”.

یکی دیگر که حدود 17 سال است با کیسه خواب و کودکان آسیب دیده کار می کند ، می گوید در دو سال گذشته 50 کودک کار به اورژانس اجتماعی تحویل داده شده اند و اورژانس به خوبی با او همکاری می کند. هر بار که با آنها تماس می گیرد ، سرانجام ظرف چهار ساعت به کلینیک او می رسند تا بچه ها را تحویل دهند.

او دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی است و معتقد است که فوریت های اجتماعی محدودیت های زیادی دارد. به عنوان مثال ، شما نمی توانید کودک را بدون حکم دادگاه ببرید. همه می دانند که گرفتن حکم دادگاه زمان زیادی طول می کشد در حالی که نام اورژانس مشخص است و فرد مصدوم باید در اسرع وقت از خطر نجات یابد. قاضی بدون شواهد حکم نمی کند ، او به سختی حکم می دهد و یافتن قاضی در تعطیلات رسمی دشوار است: برخی از کلانتری ها و 110 مأمور توجیه نمی شوند و توضیح می دهند که چرا کودک باید از والدین خود جدا شود. حالا یه ضربه دیگه بنابراین اغلب اورژانس اجتماعی باید مدت زیادی منتظر بماند تا حکم دادگاه صادر شود و ما سرانجام کودک را از دست دادیم. کاستی های این موضوع باید برطرف شود. 123 مادامی که تحت حمایت قانون و همراهی قاضی باشد ، می تواند مثر باشد. به یاد دارم زمانی آگهی ای در تلویزیون پخش می شد که در صورت مشاهده سوء استفاده از سالمندان ، با 123 تماس بگیرید. واقعیت این است که همه اینها در تبلیغات تلویزیونی خوب است. 123 برای سالمندان چه کاری می توانید انجام دهید؟ “یا با خشونت خانگی چه می توانید بکنید؟”

این فعال اجتماعی حضور اورژانس اجتماعی را مثبت ارزیابی می کند و می گوید: “اورژانس اجتماعی محدودیت های زیادی دارد و قوانین ما ناقص است. در واقع قوانین ما آنطور که باید از کودک محافظت نمی کند.”

– پس از تحویل فرزندان ، آیا از سرنوشت آنها پیروی می کنید؟

– نه

آیا تا به حال بارها کودکی را به اورژانس اجتماعی تحویل داده اید؟

– نه

اینها برخی از نگرانی های فعالان اجتماعی است که با فوریت های اجتماعی برخورد کرده و معتقدند که محدودیت های موجود باید برداشته شود.

محدودیت های اورژانس اجتماعی کوچک نیست و حتی کارکنان از وضعیت کاری خود راضی نیستند. بسیاری از آنها کارکنان شرکت های بزرگ هستند و بدون بیمه یا قرارداد کار کار می کنند و برخی دیگر چندین ماه حقوق نمی دهند. بسیاری از آنها مشکلات مالی دارند و شرایط زندگی آنها هر روز بدتر می شود. آنها اضافه کاری ندارند. مهمتر از همه ، آنها هیچ گونه امنیتی ندارند و در طول ماموریت بارها مورد حمله ، ضرب و شتم یا تهدید به مرگ قرار گرفته اند. با این وجود ، این افراد با عشق به کار خود ادامه می دهند.

به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی ، بخش بزرگی از پرسنل فعال اورژانس اجتماعی در سازمان بهزیستی کار می کنند ، برخی رسمی و قراردادی هستند و برخی دیگر با این سازمان قرارداد دارند. بنابراین ، برای سازماندهی این موضوع ، مکاتبات متعددی با سازمان امور اداری-شغلی و شخص رئیس جمهور در دولت های نهم تا دوازدهم داشتند.

دکتر حبیب الله مسعودی فرید به مجله روز گفت: پیگیری های ما در سالهای اخیر انجام شده است و سرانجام به این نتیجه رسیده ایم که برای انجام کارهای پایدار در مواقع اضطراری اجتماعی ، باید لایحه ای بنویسیم که به تصویب مجلس برسد. همه اینها انجام شده و به وزارت رفاه ارسال شده و در نهایت به شورای وزیران ارسال شده است و اکنون توسط کمیسیون اجتماعی دولت در حال بررسی است. به دلیل تغییر دولت ، قوانین در نظر گرفته شده توسط آنها مجدداً بررسی می شود وزارتخانه ، و ما همچنین اعلام کردیم که این موضوع برای ما حیاتی است ، بنابراین باید به کمیسیون اجتماعی تسهیل شود ، ادامه روند باید به مجلس ارسال و فوراً به آن ارسال شود. یکی از مهمترین بندهای این لایحه بحث در مورد ثبات نیروی کار است. نیروهای شاغل در این زمینه باید پایدار و با انگیزه باشند. اگر نتوانیم افرادی را که در این زمینه کار می کنند تثبیت کنیم ، دولت ern آسیب خواهد دید زیرا در این زمینه دوره های آموزشی مختلفی برگزار می شود و افرادی که تجربه کمی دارند وارد این حوزه می شوند ، دوره ها را می بینند و تجربه کسب می کنند و اگر این شغل را ترک کنند و احساس جلب مکان های دیگر کنند. ما باختیم. “ما حتی در این لایحه اشاره کردیم که فعالان حوزه فوریت های اجتماعی را باید مشاغل سخت و زیان آور دانست زیرا آنها از کار و فشار روانی زیادی رنج می برند.”

وی توضیح می دهد: “اورژانس اجتماعی از سال 1378 ایجاد شده است و در آن زمان دکتر طباطبایی مدیرکل دفتر آسیب های رفاه اجتماعی بود و این ایده را پیشنهاد کرد و سپس دوستان دیگری اضافه شد. و خط 123 ، و ما توانستیم اولین قطعنامه قانونی را تصویب کنیم. ” در سال 1392 تحت عنوان مقررات اضطراری اجتماعی. در این آیین نامه ، وظایف سازمان مراقبت و سایر وسایل مورد بحث قرار گرفته است. یکی از موانع قانونی فوریت های اجتماعی ، ماده 80 برنامه ششم توسعه است که بر اساس آن سازمان بهزیستی باید در شهرهای بالای 50 هزار نفر در پایان سال اول برنامه اضطراری اجتماعی ایجاد کند. ما در حال حاضر در 360 شهر اورژانس اجتماعی داریم. قانون دیگری که به ما کمک کرد ، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان است که در سال 2013 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. “این قوانین دارای اساسنامه هایی است که توسط وزارت رفاه تدوین و در نهایت به تصویب هیئت دولت رسید”.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی گفت: “بخش دیگر مربوط به تدارکات اضطراری اجتماعی است که شامل ماشین ها تا شبکه بی سیم است.” ما در حال حاضر 460 خودرو داریم که 160 دستگاه آن برای اجاره است. اورژانس اجتماعی ، به عنوان یکی از مهمترین اورژانس های کشور ، نیاز به ارتقاء ناوگان حمل و نقل خود دارد. موضوع دیگر ، آموزش کارکنان است که ما برنامه مفصلی در مورد آن داریم. نکته دیگر نقش دستگاه های دیگر است. اورژانس اجتماعی به تنهایی نمی تواند کاری انجام دهد. بهزیستی چندین سال است که به قاضی نامه می نویسد و حتی این کار فوراً انجام می شود. آنها حتی از قاضی یا دادستان با تلفن تماس می گیرند و با مجریان قانون وارد عمل می شوند. لایحه فوریت های اجتماعی باید سریع بررسی شود و در اولویت قرار گیرد. امیدواریم این لایحه در اواخر دهه 1400 به تصویب برسد. این لایحه حدود 7 ماه در سازمان بهزیستی و حدود چهار ماه در وزارت رفاه مورد بررسی قرار گرفت و حدود دو ماه به هیئت وزیران ارجاع شد. “در حال حاضر توسط کمیسیون اجتماعی دولت در حال بررسی است.”

انتهای پیام