رؤیای داغی که سرد شد

به گزارش مجله ایرانی ، این روزنامه عربی او نوشت: “رفتن به تعطیلات ، به ویژه در تابستان و کنار دریا ، بسیار سودمند است.” “البته ، اگر تنها نیستید ، بدین معناست که شما نه تنها با والدین خود هستید ، بلکه والدین شما نیز آماده هستند تا یکی از دوستان خود را با خود به مسافرت ببرند.” این چند سطر از ابتدای کتاب “تعطیلات تابستانی” آنقدر برای دختر بچه جذاب است که از مادرش می خواهد برایش کتاب بخرد. جلد کتاب پسری را نشان می دهد که روی شن کنار دریا بازی می کند. تصویر رنگی روی کتاب همان چیزی است که هر بیننده ای رویای آن را دارد ، چه برسد به دختر کوچکی که کتاب را برای مادرش می خواند از لحظه ای که با لبخندی شیرین به مادرش نگاه می کند و شاید در سرش خواب می بیند.

تابستان آخرین نفس خود را می کشد و میل به بازی در ماسه های گرم ساحل باید یک سال دیگر را با خود همراه کند. امسال ، اکثر بچه ها اوقات فراغت خود را روی دیوارهای خانه خود می گذراندند و اکنون که بوی آنلاین را حس می کنند ، هنوز تابستانی گرم دارند.

“بچه تمام تابستان یک تبلت در دست داشت و بازی می کرد. اخیراً دیگر حوصله بازی ندارد. از تلویزیون بلند می شود و به سمت تبلت و از تبلت به تلویزیون می رود. من الان نمی دانم این بچه حتی نمی تواند در پارک بازی کند. “من می دانم که بسیاری از مردم آنقدر سختگیر نیستند و حداقل بچه ها را به پارک می برند ، اما از ترس دلتا کرونا و این از این واقعیت که کودکان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد ، من خانه را همیشه در خانه نگه می داشتم. “این سخنان مادر یک کودک هشت ساله است که بدون گذراندن وقت آزاد خود برای تابستان دوم امسال به مدرسه رفت ؛ مانند بسیاری از دانش آموزان دیگر به

مادر می افزاید: “قبل از تابستان ، فکر می کردم ممکن است رویدادهای مختلف زیادی برای نوزاد داشته باشم. ما با برخی از مادران دانش آموزان کلاس قرار گذاشتیم تا بچه ها را به صورت گروهی بیرون ببریم و در آن مکان ها شرکت کنیم. اما سعی کردم برای معاشرت با کودکان در جایی که امکان دور هم جمع شدن و در نتیجه برقراری ارتباط اجتماعی وجود دارد ، اما مادران دیگری مانند من نگران بودند. آنها می ترسیدند که فرزندانشان آلوده شوند ، بنابراین بیشتر آنها بچه ها را به خانه می بردند “سال گذشته نیز چنین بود ، اما کمی بهتر بود زیرا ما فکر می کردیم که کرونا شامل کودکان نمی شود ، بنابراین ما بچه ها را به پارک می بریم و در آنجا بازی می کنیم ، اما امسال ترس از کرونا دلتا باعث شد این کار را انجام دهیم. “این کار را متوقف کرد.” یکسان.”

مادر نیلا 9 ساله ، دانش آموز کلاس سوم که امسال قرار است کلاس چهارم خود را آغاز کند ، همچنین از اینکه تابستان خوبی برای دخترش وجود ندارد ابراز تاسف می کند و می گوید: جو برای بچه های من رفت. من فکر کردم که ممکن است تابستان امسال دخترم را در یکی دو کلاس تفریحی و آموزشی ثبت نام کنم ، اما حتی استخر روباز ، که همیشه باز بود و دارای منطقه مخصوص کودکان بود ، تابستان امسال بسته شد. دخترم دختر مدرسه ای است و در تابستان عاشق کتاب خواندن و یادگیری علم بود ، اما تابستان امسال اصلاً حوصله اش سر نمی رفت چون خسته بود و می خواست برنامه ای سرگرم کننده انجام دهد. او حتی به من گفت که دوست دارم بروم. برای توپ “من بازی می کنم ، اگرچه او هرگز به توپ بازی علاقه نداشت و همیشه فکر می کرد که این یک بازی پسرانه است ، اما او آنقدر خسته است که می خواهد فعالیت بدنی داشته باشد.”

پدر مهراد 12 ساله نیز می گوید که پسرش به فوتبال علاقه دارد و دو سال نتوانست کاری برای او انجام دهد. تمام سلیقه او این بود که راحت و در زمین با بچه ها بازی کند بدون اینکه نگران مدرسه باشد. البته امسال مدرسه فوتبال کودکان باز بود ، اما من و چند پدر و مادر دیگر تصمیم گرفتیم فرزندمان را به فوتبال نفرستیم. مدرسه امسال به این دلیل بود که ما نگران بودیم. کودکان مریض می شوند زیرا شرایط بازی به گونه ای است که نمی توانند با ماسک و عرق بازی کنند و مجبورند دائماً آب بنوشند ، که به خودی خود ماسک را به طور دائمی از بین می برد. یکی دوبار وقتی با پسرم به تمرین رفتم ، متوجه شدم بچه ها اصلاً نظافت را رعایت نمی کنند. به هر حال آنها بچه هستند و بازی کردن با ماسک بر روی فوتبال دشوار است. از طرف دیگر ، آنها نمی توانند مدام دست های خود را بشویند و ضد عفونی کنند ، بنابراین تصمیم گرفتم امسال پسرم را در خانه نگه دارم. بچه لباسهای فوتبالش را پوشید و وارد پارکینگ شد و سعی کرد به تنهایی تمرین کند و بازی کند. هیچ فرزندی هم سن و سال ما در ساختمان ما وجود ندارد و این بسیار دشوار است. گاهی اوقات حتی در خانه توپ بازی می کند و باعث می شود من و مادرش دعوا کنیم ، اما می دانم که بچه مقصر نیست. از دیدن بچه ای که در پارکینگ با لباس های ورزشی خود بازی می کند بسیار ناراحت هستم و به او یادآوری می کنم که زود بیدار شود و ماسک بزند. همسایه ها حتی هشدار دادند که بازی در پارکینگ می تواند به اتومبیل های آنها آسیب برساند که این یک مزاحمت است. آنها درست می گویند ، اما خانواده هایی مانند ما چاره ای ندارند. چگونه می توان پسری در این سن را در آپارتمانی 70 متری حبس کرد و گفت: کاری نکن! کودک دوست دارد بازی کند. حالا که فوتبال به مدرسه نمی رود ، او می تواند حداقل در پارکینگ و حیاط بازی کند ، اما همسایه ها آزرده می شوند و هشدار می دهند که از سوی دیگر ، وقتی او در خانه توپ بازی می کند ، همسایه ها اعتراض می کنند. و یا باید همسایه ها را پاسخ دهیم یا دعوا کنیم. تابستان امسال بسیار بد بوده است و امیدوارم سال آینده با چنین شرایطی روبرو نشویم. واقعیت این است که هرچه بیشتر از کودکی بخواهید بنشیند ، برای خود کاردستی بسازید یا تلویزیون تماشا کنید! کودکان نیاز به فعالیت و بازی دارند و این امر حداقل در تابستان امکان پذیر بود. کودک نمی تواند به استخر و محل بازی برود. هر کجا که برویم ، باید ماسک بزند و نفس خود را حبس کند. »

معصومه صلاحی ، متخصص امور تربیتی نیز در این زمینه شغل جالبی دارد: “روابط با همسالان تأثیر بسزایی در رشد اجتماعی شخصیت کودک دارد ، اما ما دو سال است که کودکان را در خانه نگه می داریم. البته ، آنها می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. و در محیط هایی مانند اماکن عمومی پارک بازی کنید ، اما این امر متداول نیست و همه خانواده ها به فرزندان خود اجازه بازی در این محیط ها را نمی دهند زیرا از بیماری فرزندان خود می ترسند. کودکانی که در این محیط ها نیستند بازی می کنند ، به در مدرسه و هیچ سرگرمی دیگری ندارند ، آنها می توانند پرخاشگر باشند ، اما اکنون ما نگران هستیم که بچه ها منزوی خواهند شد و حتی اگر به مدرسه بازگردند نمی توانند زیاد صحبت کنند. به زودی می توانند به شرایط جدید عادت کنند و خوشحال کننده است ، اما ماندن در خانه و دور از همسالان در این زمان به هیچ وجه برای بچه ها خوب نیست. “اوقات فراغت کودکان ، به ویژه در تابستان ، باید به این طریق سپری شود. تنها کاری که باید انجام شود این است که کودک برای شروع احساس سرزندگی و هیجان کند سال تحصیلی جدید که متأسفانه امسال. این اتفاق نیفتاده است. “

انتهای پیام