وزارت «صمغ» و مشکل مایحتاج مردم

در 40 سال گذشته ، سیستم دولتی ما نسبتاً متمرکز بوده است ، اما در سازماندهی کشور ، ما سیستم های اقتصاد آزاد را پیاده کرده ایم. در آغاز انقلاب ، وزارتخانه های صنایع سنگین ، صنایع ، معادن و تجارت به عنوان 4 وزارتخانه وجود داشت و در رأس آنها گاهی مقامات برجسته ای قرار داشتند. ده ها سکه به او اهدا شد که او همه آنها را بدون هزینه ای برای ساخت مدرسه در منطقه 2 تهران اهدا کرد.
در وزارت صنعت وزیری بود که این صنعت را می شناخت و به صاحبان کارخانه ها اشاره می کرد ، هرچند گاهی اوقات سختگیری های او با زیردستان درست نبود و او خوش شانس بود که پتروشیمی و امکانات برای خانواده اش در اختیار داشت. ….
در همان زمان وزیر قدرتمندی در وزارت معادن و فلزات بود که کار بدی داشت ، هرچند برای درک طعم غذا مجبور بود در سفر آشپزی را همراهی کند!
آنها آمدند و سه وزارتخانه صنعتی را در یک پروسه زمانبر ادغام کردند. من می گویم “صمغ” یک وزارتخانه دارد زیرا هر وزارتخانه ای که باشد ، به آن وابسته شد و به وزارت صنعت تبدیل شد.
خوب ، اگر بپرسیم چرا وزارتخانه های خود را تخصصی نکرده اید و ادغام کرده اید ، پاسخ واضح این است که بسیاری از کشورها این کار را انجام داده اند و ما قصد داریم نیروی انسانی خود را کاهش دهیم ، دولت را کاهش دهیم و بهره وری را افزایش دهیم.

اکنون لازم است بررسی شود که تفاوت بین نیروی انسانی فعلی وزارتخانه خاموش و کل نیروی انسانی وزارتخانه های قبلی چیست؟ چقدر کاهش یافته است؟ و وضعیت عملیاتی فعلی این وزارتخانه چگونه است؟ آیا تحت حفاظت و نظارت قرار می گیرند؟
در واقع ، در 30 سال گذشته بسیاری از صنایع سنگین جدید بوجود آمده اند و وضعیت صنایع متوسط ​​و کوچک چگونه است؟ خودروسازان ما تا چه اندازه از عملکرد انحصاری برخوردار بوده اند؟ آیا اخیراً مقررات بوروکراتیک و عدم تمرکز در بوروکراسی وجود داشته است؟

تا اینجا ، کار را می توان با قدرت و ظرافت توجیه کرد ، اما انحلال وزارت بازرگانی (نام آن فارسی برای تجارت است و سابقه طولانی در کشور دارد) و ادغام آن با وزارت صنعت و معدن سابق . نتیجه خوبی نداشت. در اصل ، وظایف وزارت بازرگانی با وظایف وزارت صنعت کاملاً مطابقت ندارد.

عدم انجام وظایف وزارت بازرگانی ، که زمانی وزیران موفقی داشته است ، بر نیازهای مردم تأثیر مستقیم دارد و در درازمدت ، با کاهش سطح رفاه مردم ، زمینه را برای آنها فراهم می کند. نارضایتی. وزارت بازرگانی باید تمام تلاش خود را برای تهیه و یافتن نقاط مطلوب برای واردات کالاهای مردم و کالاهای مصرفی به کار گیرد.
به یاد دارم یک معلم در یک دانشکده فنی به دانش آموزان گفت که شما بی بی ، بی سواد و بدون هنر هستید و البته بدون وزارت خاموش صنعت و تجارت چنین سرنوشتی را متحمل خواهید شد …..
به یاد داشته باشید که مدتهاست ما وزیر قوی را به عنوان سرپرست این وزارتخانه ندیده ایم که در مجموع 4 وزارتخانه است.
در هر صورت ، مجلس فعلی که علاقه زیادی به پیشنهاد و تصویب برنامه های خود دارد ، باید در عدم تصویب لایحه راه اندازی وزارت بازرگانی قساوت گذشته را جبران کرده و جبران کند ، و برنامه نصب باید ارائه و تصویب شد وزارت بازرگانی بلافاصله قبل از ارائه به کابینه به نظر نویسنده ، این امر حتی مهمتر و اولویت بالاتری نسبت به جدایی وزارت حمل و نقل از مسکن و شهرسازی دارد.