رؤیای داغی که سرد شد

به گزارش مجله روز ، این روزنامه ایران او نوشت: “رفتن به تعطیلات در تابستان و دریا بسیار سودمند است.” “البته ، اگر تنها نیستید ، این بدان معناست که شما نه تنها با والدین خود هستید ، بلکه آنها نیز مایلند یکی از دوستان شما را با خود به مسافرت ببرند.” این چند سطر از مقدمه کتاب “تعطیلات تابستانی” آنقدر برای دختر بچه جذاب است که از مادرش می خواهد که کتاب را برایش بخرد. جلد کتاب پسری را در کنار دریا نشان می دهد که در شن بازی می کند. تصویر رنگی کتاب همه بینندگان را رویایی می کند ، چه برسد به دختری که از لحظه ای که مادرش مقدمه کتاب را برای او می خواند ، با لبخندی شیرین به مادرش نگاه می کند و احتمالاً در سرش خواب می بیند.

تابستان نفس می کشد و اشتیاق برای بازی در شن های داغ ساحل باید با یک سال دیگر همراه شود. امسال اکثر بچه ها اوقات فراغت خود را روی دیوارهای خانه خود می گذراندند و اکنون که بوی آنلاین را حس می کنند ، هنوز تابستانی گرم دارند.

“پسر تمام تابستان تبلت داشت و بازی می کرد. اخیراً دیگر حوصله بازی ندارد. از تلویزیون بلند می شود و به سمت تبلت و از تبلت به تلویزیون می رود. من نمی دانم چه کنم من دیگر نمی توانم به پارک بروم و بازی کنم. دلتا تاج و این واقعیت که بر کودکان نیز تأثیر می گذارد. “اینها سخنان مادر یک پسر هشت ساله است که امسال دومین تابستان بود که بدون گذراندن وقت آزاد به مدرسه رفت ؛ مانند بسیاری دیگر از دانش آموزان به

مادر ادامه می دهد: “قبل از تابستان ، من فکر می کردم ممکن است برنامه های مختلفی برای نوزاد داشته باشم. حتی با برخی از مادران دانش آموزان کلاس توافق کردیم که بچه ها را گروهی بیرون ببرند و سعی کنند با یکدیگر در فضاها معاشرت کنند. جایی که ممکن است دور هم جمع شوید و در نتیجه ارتباط اجتماعی داشته باشید ، اما مادران دیگر ، مانند من ، می ترسیدند که فرزندانشان مبتلا نشوند ، بنابراین بیشتر بچه ها را در خانه نگه می داشتند. »سال گذشته هم همین بود ، اما کمی بود بهتر است زیرا ما فکر می کردیم تاج شامل بچه ها نمی شود ، بنابراین بچه ها را به پارک می بریم و در آنجا بازی می کنیم ، اما امسال ترس از تاج دلتا مانع از انجام همین کار شد. “

مادر 9 ساله نیلا ، دانش آموز کلاس سوم که قصد دارد این کلاس چهارم را شروع کند ، همچنین از اینکه نتوانسته تابستان خوبی را برای دخترش بگذراند ابراز تاسف می کند و می گوید: آنچه برای فرزندانم باقی ماند. فکر می کردم تابستان امسال می توانم دخترم را در یکی دو کلاس بازی و آموزشی ثبت نام کنم ، اما حتی استخر روباز ، که همیشه باز بود و دارای محوطه کودکان بود ، تابستان امسال بسته شد. دخترم دانش آموز است و در تابستان از خواندن کتاب و یادگیری علم لذت می برد ، اما تابستان امسال اصلا حوصله اش سر نمی رود چون خسته بود و می خواست برنامه ای سرگرم کننده داشته باشد. او حتی به من گفت که دوست دارد برود “او باید بازی کند با وجود اینکه هرگز به توپ بازی علاقه نداشت و همیشه فکر می کرد که این یک بازی پسرانه است ، اما او آنقدر خسته است که می خواهد فعالیت بدنی انجام دهد.”

پدر مهراد ، دانش آموز 12 ساله ، نیز می گوید پسرش به فوتبال علاقه دارد و دو سال است که نمی تواند کاری برای او انجام دهد: او بود. تنها چیزی که او از آن لذت می برد ، گذراندن تابستان راحت و بی دغدغه در مورد مدرسه و بازی در زمین با بچه ها بود. البته مدرسه فوتبال کودکان امسال افتتاح شد ، اما من و چند والدین دیگر تصمیم گرفتیم فرزندمان را به فوتبال نفرستیم ، بچه ها بیمار می شوند زیرا شرایط بازی به گونه ای است که نمی توانند با ماسک بازی کنند و عرق می کنند و باید دائماً آب بنوشید ، که خود باعث می شود ماسک به طور دائمی برداشته شود. یکی دوبار وقتی با پسرم به تمرین رفتم ، دیدم بچه ها هیچ نظافتی را رعایت نمی کنند. به هر حال آنها بچه هستند و بازی با ماسک فوتبال دشوار است. از سوی دیگر ، آنها نمی توانند دست های خود را بشویند و آنها را دائماً ضد عفونی کنند ، بنابراین تصمیم گرفتم امسال پسرم را در خانه نگه دارم. پسر بچه لباسهای فوتبالش را پوشید و به پارکینگ رفت و سعی کرد به تنهایی تمرین کند و بازی کند. هیچ فرزندی هم سن و سال ما در ساختمان ما وجود ندارد و این بسیار دشوار است ، گاهی اوقات او حتی در خانه توپ بازی می کند ، که من و مادرش دعوا می کنیم ، اما می دانم که کودک گناهکار نیست. از دیدن پسر بچه ای که با لباس های ورزشی خود در پارکینگ بازی می کند بسیار ناراحت هستم و فقط به او یادآوری می کنم که ابتدا بلند شود و ماسک بزند. همسایه ها حتی هشدار دادند که بازی در پارکینگ می تواند به اتومبیل های آنها آسیب برساند که این یک مزاحمت است. آنها درست می گویند ، اما خانواده هایی مانند ما چاره ای ندارند. چگونه می توانید یک پسر در این سن را در یک آپارتمان 70 متری حبس کنید و به او بگویید: آیا کاری نمی کنی؟ پسر دوست دارد بازی کند. اکنون که مدرسه فوتبال برگزار نمی شود ، او می تواند حداقل در پارکینگ و حیاط بازی کند ، اما همسایه ها عصبانی می شوند و هشدار می دهند که در عوض ، حتی وقتی در خانه توپ بازی می کند ، همسایه ها اعتراض می کنند و شما باید به سوالات پاسخ دهید. همسایه ها یا برای انجام آنها تلاش می کنند. تابستان امسال بسیار بد بوده است و امیدوارم سال آینده با چنین شرایطی روبرو نشویم. مسئله این است که هرچه بیشتر به کودک می گویید بنشینید ، برای خود کاردستی انجام دهید یا تلویزیون تماشا کنید! بچه ها باید فعال باشند و بازی کنند ، و این حداقل در تابستان امکان پذیر بود. کودک نمی تواند به استخر یا زمین بازی برود. هر کجا که می رویم ، باید ماسک بزنید و نفس بکشید. »

معصومه صلاحی ، کارشناس امور تربیتی نیز در این زمینه شغل جالبی دارد: «روابط با همسالان تأثیر بسزایی در رشد اجتماعی شخصیت کودک دارد ، اما ما دو سال است که کودکان را در خانه نگه می داریم. می توانند در محیط هایی مانند فضاهای پارک عمومی تعامل داشته باشند و بازی کنند ، اما این امر غیر عادی نیست و همه خانواده ها به فرزندان خود اجازه بازی در این محیط ها را نمی دهند ، زیرا از بیماری فرزندان خود می ترسند. محیط ها ، به مدرسه نمی روند و اوقات خوبی ندارید ، آنها می توانند پرخاشگر باشند ، اما اکنون ما نگران این هستیم که کودکان منزوی شوند و حتی اگر به مدرسه بازگردند ، نمی توانند تعامل زیادی داشته باشند ، آنها می توانند خیلی زود به شرایط جدید عادت کنند. خوشحال کننده است ، اما این همه مدت در خانه بودن و دور بودن از همکلاسی ها برای بچه ها اصلا خوب نیست. “اوقات فراغت کودکان ، به ویژه در تابستان ، باید به گونه ای سپری شود که کودک احساس شادابی و اشتیاق برای خوردن داشته باشد. برای سال تحصیلی جدید ، که متأسفانه امسال اتفاق نیفتاده است. “

انتهای پیام