تعارض‌های انسان و پلنگ و راه‌های کاهش آن

حمید ظهرابی در مصاحبه با مجله روز وی با بیان اینکه پلنگ بزرگ گوشتخوار یکی از نادرترین و محافظت شده ترین گونه های کشور است و در لیست قرمز اتحادیه جهانی حفاظت از گونه های در معرض خطر است ، اظهار داشت: در کشور کوچک است و بنابراین ارزش حفاظتی پلنگ ایرانی یک نوع پرچم محسوب می شود ، بنابراین حفاظت و بهبود شرایط زندگی این گونه نشان دهنده سلامت اکوسیستم و عملکرد صحیح اجزای آن است.

وی ادامه داد: تحت فشار قرار گرفتن و ایجاد مشکلاتی مانند جابجایی و حضور در مراکز جمعیتی و محیط پیرامونی آنها برای این گونه نشان می دهد که کل اکوسیستم دچار مشکل شده و اجزای مختلف اکوسیستم دارای عملکرد محافظتی هستند. گونه ها “آنها ناراحت هستند.

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان فارس با بیان اینکه عوامل متعددی بر جمعیت پلنگ کشور تأثیر می گذارد ، اظهار داشت: یکی از اصلی ترین موارد جدا شدن زیستگاه ها و چند پاره شدن زیستگاه ها است که شرایط را برای مواجهه حیوانات با زیستگاه های انسانی فراهم می کند. و درگیری بین انسان و پلنگ ایجاد کند. در بسیاری از موارد ، این درگیری ها منجر به زخمی شدن و کشته شدن پلنگ می شود.

وی افزود: احداث جاده ها ، راه آهن ، خطوط انتقال گاز و نفت ، توسعه شهرها و شهرها ، توسعه كشاورزی و صنعت و معدن از عوامل اصلی جزایر و از هم پاشیدگی زیستگاه ها است.

ظهرابی ادامه داد: یکی دیگر از عوامل کاهش جمعیت و آسیب رساندن به پلنگ ایرانی وجود انسان در زیستگاه های این گونه به دلیل فعالیت هایی مانند دامداری سنتی و کشاورزی است. درگیری با انسان و پلنگ با ورود افراد به زیستگاه گونه های حیات وحش بیشتر می شود.

معاون سابق سازمان حفاظت محیط زیست همچنین جمعیت گیاهخواران پلنگ خوار را کاهش داد وی گفت: “وقتی جمعیت گوشتخواران بزرگ طعمه می شوند ، این گونه ها به ناچار به حاشیه زیستگاه نزدیك می شوند ، بنابراین احتمال مواجهه با جوامع انسانی و فعالیت های انسانی را افزایش می دهند.” چندین عامل نیز در کاهش جمعیت طعمه های گوشتخوار نقش دارند ، از جمله تخریب زیستگاه ، تغییر کاربری اراضی و مسکن در جزیره ، شکار غیرقانونی و شیوع بیماری هایی مانند آفت نشخوارکنندگان کوچک در مناطق مختلف کشور.

به گفته ظهرابی ، یکی از تهدیدهای حیات وحش به ویژه پلنگ ایرانی ایجاد ناامنی در زیستگاه به دلیل تشدید فعالیت های انسانی است. فعالیت هایی مانند استخراج معادن و تغییر کاربری زمین عواملی است که می تواند امنیت گوشتخواران و گیاهخواران را تضعیف کرده و آنها را مجبور به مهاجرت به زیستگاه های جدید کند. در این مهاجرت ها این احتمال نیز وجود دارد که حیات وحش با انسان و فعالیت های انسانی روبرو شده و درگیری ایجاد کند.

وی افزود: برخی از عوامل طبیعی مانند اشغال قلمرو توسط فرد قوی تر ، پیری و بیماری نیز پلنگ ها را به زیستگاه های انسان نزدیکتر می کند.

راهکارهایی برای کاهش تهدیدهای پلنگ

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان فارس در مورد راهکارهای کاهش خطرات و تهدیدات گونه های حیات وحش به ویژه پلنگ گفت: فعالیت های انسانی را که ارزش اقتصادی و ارزش افزوده بالایی ندارد تولید محدود کند ، از ورود کشاورزان سنتی و تغییر زمین جلوگیری می کند. استفاده از آن برای مناطق طبیعی بکر و افزایش مساحت و مرزهای مناطق حفاظت شده می تواند راهی برای کاهش تعارضات بین انسان و حیات وحش و خطرات آنها باشد ، بنابراین طراحی زیستگاه های حیات وحش که شامل قلمرو گونه باشد و تخمین نیازهای بیولوژیکی آن ضروری است.

ظهرابی با اشاره به اینکه پرورش و آموزش جوامع انسانی در مورد نحوه برخورد با پلنگ نقش مهمی در کاهش درگیری بین انسان و پلنگ دارد و به همین دلیل در جلوگیری از کاهش جمعیت این گونه ، گفت: روش های مناسب برای درمان پلنگ ، روش های کاهش قرار گرفتن در معرض برای گوشتخواران و افزایش تحمل مردم برخی از راه حل هایی است که باید در دستور کار قرار گیرد.

وی ادامه داد: یکی دیگر از مواردی که باعث درگیری بین انسان ها و گونه های حیات وحش مانند پلنگ می شود ، نشست افرادی است که برای تفریح ​​و گردشگری به محیط های طبیعی و اکوسیستم های طبیعی می روند ، بنابراین لازم است آموزش لازم را به گردشگران ارائه دهند حیواناتی که زیستگاه در آنها وجود دارد و از مسیرهای ناشناخته ای در این مناطق عبور نمی کنند تا از حیواناتی مانند گوشتخواران وحشی جلوگیری کنند.

پاسخ به قانون مستلزم پرداخت خسارت برای حیات وحش نیست

مدیرکل حفاظت محیط زیست استان فارس گفت: یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش تعداد قربانیان و آسیب به پلنگ ها “پرداخت غرامت حیات وحش به کشاورزان و بیمه دام ، محصولات و سایر گونه های مورد حمله است. ” : متأسفانه ضعف بزرگی در زمینه جبران خسارات وارده به حیات وحش وجود دارد ، زیرا صندوق بیمه کشاورزی کشور پذیرش خسارت ناشی از حیات وحش در مزارع را نپذیرفته است و نظارت سازمان حفاظت محیط زیست در این زمینه اگر قانون حفاظت و بهبود محیط زیست هیچ دامداری را پیش بینی نکرده است ، به این معنی است که این خسارات پرداخت نشده و سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کرده است که این درخواست ها پذیرفته نمی شود.

وی افزود: آنچه باید اتفاق بیفتد اصلاح قانون است تا حمله گوشتخواران وحشی علیه دامها تحت پوشش پرداخت های هزینه قرار گیرد علاوه بر این خسارت ناشی از حملات حیات وحش به دامها و محصولات كشاورزی باید از بیمه محصولات كشاورزی پرداخت شود. سرمایه. “

به گفته معاون سابق سازمان حفاظت از محیط زیست ، ایجاد سازوكاری بین EPA و صندوق بیمه محصولات كشاورزی كه از نظر قانونی حمایت می شود ، می تواند به مواردی مانند دستگیری و مسمومیت حیات وحش توسط طعمه های مسموم رسیدگی كند ، كه غیراخلاقی و غیرانسانی است. حتی می توان این سازوکار را طوری تعریف کرد که مبلغی که سازمان حفاظت محیط زیست باید سالانه به کشاورزان و دامداران بپردازد در صندوق بیمه کشاورزی واریز شود و این صندوق پس از تأیید سازمان محیط زیست خسارت را پرداخت کند.

وی خاطرنشان كرد: این قانون بر جبران خسارت وارده به حیوانات حیات وحش تأكید دارد كه وقتی كشاورزان تمام اقدامات حفاظتی مانند نرده ها ، دیوارها و سایر اقدامات را انجام داده اند ، جبران می شود ، اما محصولات كشاورزی آنها همچنان مورد حمله جانوران قرار می گیرد. این زمانی است که کارشناسان آژانس حفاظت از محیط زیست این موضوع را بررسی و تأیید می کنند و پس از انجام برخی اقدامات اداری ، خسارت ناشی از حمله حیات وحش به کشاورزان پرداخت می شود.

سرانجام ، ظهرابی با بیان اینکه سازوکار دیگری که در سالهای اخیر برای کاهش تعارضات بین پلنگ و جوامع محلی و بیمه خسارت ناشی از پلنگ توسط یک شرکت بیمه تجربه شده است ، داوطلبانه است: شرکت بیمه اعلام کرد در سراسر کشور ، اگر یک پلنگ باشد آسیب دیده است یا مردم از این طریق آسیب می بینند ، غرامت پرداخت می کند و در آن زمان سالانه مبلغ 2 میلیارد تومان برای این کار در نظر گرفته می شد. ورود داوطلبانه شرکت های بیمه به مشارکت در حفاظت از حیات وحش به عنوان یک مسئولیت اجتماعی ممکن است گام خوبی در این راستا باشد ، اما متأسفانه در سال های اخیر ارزش این اقدام داوطلبانه حیات وحش به اندازه کافی توضیح داده نشده است. شکل تبلیغات به جامعه. برای تشویق سایر شرکت های بیمه این اقدامات باید انجام شود.

انتهای پیام